Bilmezler ki biz o gülüşün ardına ne kederler gizledik...

“Duyumsamak, koklamak, dokunmak, hayal etmek yeterli değil.  Biz görmek isteriz.  Fakat insanlar yaşamak için ne kadar ışığa ihtiyaç duyarlar? Ve ne kadar karanlığa? (Zumthor, 2010)”

 “Gün doğumu ya da gün batımı arasında hangi ışıkları kullanmak isteriz?  (Zumthor, 2010)”

“Limonun sarılığı limonun niteliklerinin hepsine bulaşır, limonun her niteliği öbürlerine bulaşır.  Limonun ekşiliği sarı, sarılığı ekşidir; bir pastanın rengini yeriz ve o pastanın tadı ‘besin sezgisi’ adını vereceğimiz şeye pastanın biçimini ve rengini sunan araçtır…  Bir havuzdaki suyun akışkanlığı, ılıklığı, mavimsi rengi, dalgalılığı… Her biri içinden öbürünü gösteriverir…  (s.30) (Ponty, 2005)”

Who are u?
It is a/an…
Where am I?
How?
Are u ready?
Sure, of course, absolutely ...
Maybe
Nothing, nowhere, no one.
Because, hence, in the other word...

Finish.